Το σημερινό παιχνίδι με τα Χανιά αφήνει μία πικρή γεύση για τον Α.Ο Τρίκαλα που δυστυχώς κλότσησε την καλή εμφάνιση και το βαθμό που πήρε στη Λιβαδειά, χάνοντας μία αναμέτρηση, όπου και η ισοπαλία θα ήταν ένα κακό αποτέλεσμα.
Το ματς δεν πήγε από την αρχή καλά για τους “κυανέρυθρους”. Το σχήμα που δοκίμασε ο Σούλης Παπαδόπουλος δεν του βγήκε, καθώς τα κενά στο χώρο του κέντρου, αλλά και στη δεξιά πτέρυγα της άμυνας έκαναν τους Χανιώτες ιδιαίτερα απειλητικούς, με αποτέλεσμα το κοντέρ να γράψει από νωρίς 0-2.
Τα Τρίκαλα είχαν πετάξει ήδη ένα ημίχρονο, μέχρι να γίνουν οι αλλαγές στις αρχές της επανάληψης που είναι γεγονός ότι άλλαξαν προς το καλύτερο την εικόνα των γηπεδούχων.
Ωστόσο, η μπάλα και πάλι δύσκολα έφτανε μπροστά με τα Τρίκαλα να απειλούν μόνο με στημένα.
Υπό άλλες συνθήκες η σημερινή ήττα θα μπορούσε να ήταν καταστροφική. Ωστόσο, οι παράλληλες ήττες Καραισκάκη και Ιεράπετρας διατηρούν τα Τρίκαλα σε απόσταση 5 βαθμών από τη ζώνη του υποβιβασμού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει εξασφαλιστεί κάτι, καθώς απομένουν άλλα 5 ματς της κανονικής διάρκειας και 5 των play out.
΄Οπως ήταν αναμενόμενο αρκετοί έσπευσαν αμέσως κατά την προσφιλή τους τακτική να κράξουν άγρια στα social media, μετά τη νέα ήττα.
Προσωπικά ενστερνίζομαι την όποια κριτική γίνεται από ανθρώπους που πονούν για την ομάδα και πραγματικά έχουν πικραθεί από κάποια αρνητικά αποτελέσματα τον τελευταίο καιρό.
Δεν μπορώ όμως να παραβλέψω ορισμένα σχόλια που γίνονται από συγκεκριμένους εγκάθετους, που από την πρώτη στιγμή κατηγορούσαν τους πάντες και ακόμη και όταν η ομάδα πήγαινε καλά στην αρχή του πρωταθλήματος έψαχναν αφορμή για να ασκήσουν δριμεία κριτική που σε ορισμένες περιπτώσεις έφτανε και στα όρια του χυδαίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον κάποιοι από αυτούς ζητούν ξεκάθαρα από τον Ηλία Αιβάζογλου να φύγει από την ομάδα, ενώ το προχωρούν ακόμη περισσότερο, προτείνοντας και το δικό τους “εκλεκτό” για τον διαδεχτεί.
Δεν κρατούν δηλαδή ούτε τα προσχήματα…
Μόνο που τη δεδομένη στιγμή ο Αιβάζογλου είναι ο μόνος που δε φταίει ή έστω έχει τη μικρότερη ευθύνη.
Από το Καλοκαίρι το είχε ξεκαθαρίσει ότι η ομάδα θα κινηθεί με χαμηλό μπάτζετ, που ίσως είναι και το χαμηλότερο της κατηγορίας.
Φρόντισε ωστόσο να διατηρήσει εν μέσω πανδημίας την ομάδα νοικοκυρεμένη, δίχως χρέη και τους πάντες πληρωμένους.
Ναι, είχε γίνει λόγος για εξάδα και αν η ομάδα έμπαινε σε αυτή θα είχε κάνει μία μεγάλη υπέρβαση, αλλά το πρωτάθλημα αποδείχτηκε υπέρ το δέον ανταγωνιστικό, ενώ τα Τρίκαλα σε πολλά παιχνίδια που ήταν καλύτερα από τους αντιπάλους τους πέταξαν βαθμούς, με αποτέλεσμα να βρεθούν στη 10η θέση.
‘Οσοι μιλούν και γράφουν για ντροπή επειδή η ομάδα βρίσκεται στη 10η θέση της SL2 , δηλαδή της Β’ Εθνικής κατηγορίας, μάλλον έχουν κοντή μνήμη.
Ας θυμηθούν τι πέρασε ο Α.Ο Τρίκαλα την τελευταία 20ετία, σε τι κατηγορίες βρέθηκε και στη συνέχεια ας αναλογιστούν το αν πραγματικά αποτελεί ντροπή το να παίζεις στη Β’ Εθνικής, έστω και αν παλεύεις να σωθείς.
Ζητούμενο πλέον αποτελεί η σωτηρία της ομάδας και το να μην μπλέξει σε περιπέτειες. Πρέπει όλοι στο ποδοσφαιρικό τμήμα να το αντιληφθούν αυτό. Να σωθεί η χρονιά όσο καλύτερα γίνεται και μετά θα μπορούμε να πούμε πολύ περισσότερα για όλα τα παραπάνω.