Μεγάλη συζήτηση άνοιξε πάλι στα social media τις τελευταίες ώρες και έπειτα από τη νέα νίκη του ΑΟ Τρίκαλα, που φέρνει τους κυανέρυθρους στην τρίτη θέση και σε απόσταση τριών βαθμών από τον πρωτοπόρο Πιερικό.
Νομίζω ότι αν πριν την έναρξη του πρωταθλήματος ρώταγες και τον πιο αισιόδοξο φίλαθλο της ομάδας εάν περίμενε ένα τόσο δυνατό ξεκίνημα θα σου απαντούσε ότι πολύ δύσκολα ο ΑΟΤ θα συγκέντρωνε 16 πόντους σε 7 παιχνίδια.
Μία ομάδα με αρκετές προσθήκες, με νέο προπονητή και μία καινούργια διοίκηση, που παραταύτα δείχνει να τα καταφέρνει μια χαρά μέχρι στιγμής.
Από κει και πέρα, διαβάζοντας ορισμένα σχόλια που εκφράζουν παράπονα για το ότι η ομάδα δεν αποδίδει μέχρι στιγμής ελκυστικό ποδόσφαιρο, η απάντηση είναι ότι αυτό προφανώς και περνάει σε δεύτερη μοίρα τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Αν και δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα Τρίκαλα σε αυτά τα 7 ματς έπαιξαν και ωραίο ποδόσφαιρο κατά διαστήματα.
Αλλά όταν έχεις σημαντικές απουσίες και χάνεται σε ένα βαθμό η ομοιογένεια και όταν πρωτίστως κοιτάζεις να κερδίσεις τα ματς, τότε προφανώς και δεν δίνεις τόση βαρύτητα στο θέαμα.
Η Γ’ Εθνική είναι μία κατηγορία που έτσι και αλλιώς το επίπεδό της είναι συγκεκριμένο και αφορά το σύνολο των ομάδων.
Επειδή μιλάμε για ένα μαραθώνιο 34 αγωνιστικών, αυτό που προέχει για όλους τους συλλόγους είναι να συλλέξουν βαθμούς και να πετύχουν το στόχο που έχουν, είτε να ανέβουν, είτε να σωθούν.
Και εδώ εγείρεται και ένα άλλο ερώτημα: Θα προτιμούσαμε η ομάδα να έπαιζε μπαλάρα, αλλά να μην κέρδιζε τα ματς;
Γιατί το έχουμε δει και αυτό να συμβαίνει στο πρόσφατο παρελθόν και τότε ενοχλούσε το ότι δεν κερδίζαμε.
Οπότε, για το Νίκο Μανούρα και τους ποδοσφαιριστές τα πράγματα είναι απλά: Νίκη και με μισό γκολ σε κάθε παιχνίδι και εάν έρθει και το ωραίο θέαμα αυτό θα είναι το ιδανικό για όλους.
Προς το παρόν κρατάμε τους 16 βαθμούς και βλέπουμε ότι η ομάδα εάν έχει μία καλή συγκομιδή βαθμών και στα επόμενα πολύ δύσκολα ματς ίσως και να αποκτήσει διαφορετικές βλέψεις στη συνέχεια.