Μέσω μιας επιστολής ο Τρικαλινός αρχηγός του AOT BC Αλέξανδρος Κολότσιος, ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ομάδα της καρδιάς του, έπειτα από 7 χρόνια παρουσίας σε αυτή.
Για όσους γνωρίζουν τον Αλέξανδρο, πρόκειται για ένα παιδί που όλα αυτά τα χρόνια έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, προκειμένου να βοηθήσει την ομάδα της πόλης του, ένας εξαιρετικός χαρακτήρας, ενώ και η οικογένειά του, επί σειρά ετών αποτέλεσε εκ των υποστηρικτών της προσπάθειας που γινόταν στα Τρίκαλα, βοηθώντας με διάφορους τρόπους.
Ο Αλέξανδρος Κολότσιος, μέσω της επιστολής του, κατακεραυνώνει τη νέα τάξη πραγμάτων, κάνοντας λόγο για άγνοια και αδιαφορία, αλλά και έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό του.
Δε γνωρίζουμε βέβαια, εάν ο συγκεκριμένος καλαθοσφαιριστής, έχει λάβει και τα οφειλόμενα από την προηγούμενη αγωνιστική σεζόν.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Αλέξανδρου Κολότσιου:
Μετά από επτά χρόνια παρουσίας στην ομάδα των Τρικάλων Basket, από τα οποία τα πέντε υπηρέτησα ως αρχηγός, βιώνοντας όλες τις συγχωνεύσεις των τοπικών ομάδων και πανηγυρίζοντας δύο ανόδους στις εθνικές κατηγορίες (Β’ και Α2 Εθνική), ήρθε η στιγμή να κλείσει για εμένα ένας σημαντικός κύκλος. Η απόφαση ήταν εξαιρετικά δύσκολη, ωστόσο η προσέγγιση από τη νέα διοίκηση και τα άτομα που πλέον έχουν αναλάβει τη λειτουργία της ομάδας δεν μου άφησε περιθώρια για άλλη επιλογή. Για εμένα, οι έννοιες του σεβασμού και της αξιοπρέπειας αποτελούν θεμελιώδεις αξίες στη ζωή μου — αξίες που, δυστυχώς, δεν βρήκα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκα. Η συμπεριφορά και η αντιμετώπιση που έλαβα – και όχι μόνο εγώ – αποδεικνύουν άγνοια ή αδιαφορία για την ιστορία, τους κόπους και τις θυσίες των προηγούμενων ετών, και ιδίως της περσινής σεζόν. Δεν επιθυμώ να επεκταθώ περαιτέρω, παρότι θα μπορούσα να αναφέρω πολλά…
ΥΓ1: Όταν επέστρεψα από τη Θεσσαλονίκη το 2018, είχα πει στον Κώστα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι “την ομάδα θα την πάω Α1”. Δεν ήμουν και πολύ μακριά.
ΥΓ2: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συμπαίκτες μου για την περσινή χρονιά — μόνο εμείς γνωρίζουμε τι αντιμετωπίσαμε.
ΥΓ3: Κύριοι της νέας διοίκησης, αν δεν ήμασταν εμείς πέρσι, σήμερα δεν θα υπήρχε ομάδα για να “κάνετε το κέφι σας”.
ΥΓ4: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δύο συμπαίκτες μου, Ιωάννη Βαβάτσικο και Κωνσταντίνο Νέση, με τους οποίους ζήσαμε απίστευτες στιγμές τα τελευταία τρία χρόνια. Στάθηκαν δίπλα μου σε όλα, έδωσαν την ψυχή τους για την ομάδα, παρ’ ότι δεν κατάγονται από τα Τρίκαλα.
ΥΓ5: Ένα τεράστιο ευχαριστω στον κόσμο των Τρικάλων, που μας στήριξε στις χαρές και στις λύπες. Ήταν εκεί, κάθε Σάββατο, στο πλευρό μας — ο πραγματικός 6ος παίκτης.
Σ’ ευχαριστώ Τρικαλάρα μου. Ελπίζω να τα ξαναπούμε…