Την ώρα που η Γαλλία δίνει 400 εκατομμύρια ευρώ για την διάσωση του εγχώριου αθλητισμού, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να τραβήξει τα σωληνάκια και να υπογράψει την καταδίκη του.
Ο κύβος ερρίφθη! Η κυβέρνηση αποφάσισε και έβαλε ταφόπλακα στον ελληνικό αθλητισμό, αφού διά στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα, έγινε γνωστό ότι το λουκέτο σε όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις θα παραμείνει κλειδωμένο μέχρι τις 7 Ιανουαρίου. Και βλέπουμε…
Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Την απόλυτη εξαθλίωση χιλιάδων αθλητών (αλλά και ανθρώπων που βιοπορίζονται μέσω της επαγγελματικής τους σχέσης με κάποιο σωματείο). όλων των επαγγελματικών, ημι-επαγγελματικών και ερασιτεχνικών σπορ και κατηγοριών, τόσο σε επαγγελματικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Ήδη τα πρώτα «κανόνια» αρχίζουν και σκάνε. Η ομάδα βόλεϊ του Φοίνικα Σύρου, που ξεκίνησε την σεζόν ως ένα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, κάνοντας μία σημαντική επένδυση, ανακοίνωσε ότι θα διαλυθεί σε περίπτωση που οι προπονήσεις δεν ξεκινήσουν μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.
Το τμήμα χάντμπολ του Ολυμπιακού ανακοίνωσε την λύση της συνεργασίας με τον (ξένο) προπονητή της ομάδας και με όλους τους ξένους αθλητές και δήλωσε ότι προτίθεται να συνεχίσει με καθεστώς απόλυτης λιτότητας και γηγενείς παίκτες.
Ήδη 16 ξένες παίκτριες από ομάδες του γυναικείου μπάσκετ της Α1 έχουν αποχωρήσει από την χώρα μας, κουνώντας μαντίλι στις ομάδες τους, που δεν μπορούσαν να τους εγγυηθούν το παραμικρό για το μέλλον τους.
Οι ξένοι που αποχώρησαν (ή θα αποχωρίσουν στο εγγύς μέλλον) είναι οι τυχεροί της υπόθεσης. Κάπου θα βρουν δουλειά. Σε όλη την Ευρώπη (πλην της Ελλάδας που κατέχει κι αυτή τη θλιβερή πρωτιά) ο αθλητισμός συνεχίζεται κανονικά, τίποτα δεν έχει μπει στον… γύψο.
Όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά υπήρξε και κρατική μέριμνα, ώστε ομοσπονδίες, σωματεία, αθλητές να αποζημιωθούν, ώστε να μπορέσουν να ορθοποδήσουν. Πριν από περίπου 20 ημέρες ο πρόεδρος της Γαλλίας, Μανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε κονδύλι στήριξης ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ στον γαλλικό αθλητισμό (εκ των οποίων το 25% πήγε στον επαγγελματικό αθλητισμό και τα υπόλοιπα σε λίγκες που επλήγησαν και ερασιτεχνικά σωματεία), τα οποία αν και δεν φτάνουν για να επαναφέρουν την ομαλότητα, κρατούν το κεφάλι του γαλλικού αθλητισμού πάνω από το νερό.
Μόλις πριν λίγες ώρες, στις Ηνωμένες Πολιτείες έγινε γνωστό ότι οι οργανισμοί του ΝΒΑ (που είναι κολοσσοί και μάλλον δεν έχουν και σπουδαία ανάγκη) θα λάβουν ενίσχυση 30 εκατομμυρίων δολαρίων έκαστος, ώστε να καλύψουν κάποιες τρύπες που προκάλεσε η πανδημία.
Σε όλες τις χώρες, οικονομικά ισχυρές και μη, οι κυβερνήσεις φροντίζουν να αποζημιώσουν υλικά με κάποιο τρόπο το πιο υγιές κύτταρο της κοινωνίας. Στην Ελλάδα;
Ποιο είναι το κονδύλι της ελληνικής κυβέρνησης για την στήριξη των πληγέντων στον αθλητισμό; Ποια είναι η κρατική μέριμνα για χιλιάδες αθλητές που παραμένουν χωρίς εισόδημα εδώ και μήνες (ορισμένοι από την περασμένη άνοιξη) και η πλειοψηφία εξ’ αυτών είναι μάλιστα και ανασφάλιστοι;
Η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε – και σωστά έπραξε – να αποζημιώσει σχεδόν όλες τις επαγγελματικές κάστες, να τονώσει (έστω και με… αναλγητικά) την εστίαση, το λιανεμπόριο, τον τουρισμό, όμως ξέχασε εντελώς τον ελληνικό αθλητισμό, που για μία ακόμα φορά αποδείχθηκε ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Ίσως το μοναδικό κομμάτι που συνεχίζει να κρατά ψηλά τη σημαία της χώρας, που εξάγει πρωταθλητές, που παράγει δόξα και προσφέρει τιμές.
Η ελληνική Πολιτεία τους… ανταμείβει, γυρνώντας τους την πλάτη. Κι ούτε ένας εξ αυτών των χιλιάδων αθλητών, δεν ζήτησε ελεημοσύνη. Ζήτησαν μόνο να παίξουν. Με προστασία, τηρώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα, με συνεχή τεστ, και χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος διασποράς όπως έχει διαφανεί στο πρώτο και δεύτερο κύμα της πανδημίας.
Κι ας αφήσουμε στην άκρη το αγωνιστικό κομμάτι, που εν μέσω πανδημίας και με την χώρα να μετράει καθημερινά πληγές, απώλειες, δεν έχει και μεγάλη σημασία.
Πώς θα ζήσουν χιλιάδες οικογένειες που βιοπορίζονται αποκλειστικά από αθλήματα που παραμένουν στον «πάγο» με κυβερνητική απόφαση; Πώς θα πορευτούν δίχως την παραμικρή εγγύηση για το άμεσο επαγγελματικό τους μέλλον; Μιλάμε για χιλιάδες οικογένειες που (από) σήμερα νιώθουν την εξαθλίωση να τους χτυπά την πόρτα.
Ποιος θα αποζημιώσει τους αθλητές που θα επανέλθουν, όταν και αν επανέλθουν ποτέ, και θα αντιμετωπίσουν τεράστιους κινδύνους τραυματισμών. Διότι με βάση τις αποφάσεις της Επιτροπής λοιμοξιολόγων, οι συγκεκριμένοι ειδικοί έχουν αποφανθεί ότι ο ιός κολλάει στο βόλεϊ, στο χάντμπολ, στις μικρές κατηγορίες μπάσκετ αλλά δεν κολλάει στη Super League και τη Basket League. Όλοι το ξέρουν αυτό… Και κάποιοι μετά από 9 εβδομάδες αποχής θα πρέπει να ετοιμάσουν το σώμα τους για πρωταθλητισμό και έντονο ανταγωνισμό…
Είναι πια καθήκον της ελληνικής κυβέρνησης, εφόσον αποφάσισε να διατηρήσει το λουκέτο στον εγχώριο αθλητισμό, να μεριμνήσει για την αποζημίωση του, να βρει έναν τρόπο, ένα κονδύλι, ώστε -έστω και τώρα- να σώσει τον ελληνικό αθλητισμό από την καταστροφή, μέσω της άμεσης ενίσχυσης των ομοσπονδιών, που θα φροντίσουν εν συνεχεία να περισώσουν ό,τι σώζεται πια.
Όπως φρόντισε για όλους τους κλάδους να απορροφήσουν κονδύλια για την αποζημίωση όσων πλήττονται βάναυσα από το lock down, οφείλει εδώ και τώρα να αποζημιώσει ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό, θέτοντας σωστά κριτήρια.
Η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε το ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί» είναι η μόνη που το αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας! Διότι, με τα μέτρα που παίρνει η ελληνική κυβέρνηση, δείχνει ότι δεν θέλει ούτε τον νου να είναι υγιής, αλλά ούτε και το σώμα.
Πόσο να αντέξει κι αυτό στην ακινησία;
Η θέση του SDNA…